En dan nog het telefoonnummer waarop u altijd te bereiken bent, vraagt ze. Het contact was totdan, hoe kort ook, niet goed. Ze was geirriteerd, drammerig. Eh dat is dan mijn mobiele nummer, ze keek me aan, ja? Nou hij is net nieuw en ik bel mezelf niet zo vaak, het laatste werkt praktisch altijd maar nu niet. Onverstoorbaar bleeft ze mij in enigermate verwijtend aan zitten kijken. Dan maar zoeken in dat nieuwe glimmende apparaat, maar waar staat zoiets ? En ondertussen kijkt Bep vanachter haar balie schuin omhoog naar die iets te dikke veertigger met zijn nieuwe mobieltje. Belt u mij anders maar even op, zegt het. Waarom heb ik daar niet aangedacht! Ik druk het nummer, maar ook dit gaat weer niet snel als je nog niet precies weet hoe dat werkt bij een touchscreen. Zuchtend kijkt ze naar de display op haar telefoon wanneer dan eindelijk het nummer verschijnt. "U heeft hem geblocked". Nee hoor thuis kan ik het gewoon zien is mijn tegenaanval. Ze kijkt weer schuin vanuit hoor ooghoeken zonder haar nek te richten. Ik voel haar denken: "koop alsjeblieft weer een 3310, als je niet weet hoe het werkt", maar ze zegt niets dit keer. Ah ik heb het al, ik had mijn broer een sms gestuurd en daar staat het godzijdank nog steeds. Ze legt haar handen weer op haar toetsenbord en zegt: "goh nu al..." Ik ben pas 44, wat moet dat worden bedenk ik teleurgesteld in met name mijzelf...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten